سرود ملی ایران در سال ۱۳۷۱
پس از انقلاب و پیش از سال ۱۳۷۱، آهنگ سرود جمهوری اسلامی ایران بر اساس شعری از ابوالقاسم حالت[۱] تصنیف شده بود. این سرود که «پاینده بادا ایران» نام دارد، سرودی نسبتا طولانی بود و در حال حاضر استفاده نمی*شود. متن سرود به این شرح است:
شُد جمهوری اسلامی به پا
که هم دین دهد هم دنیا به ما
از انقلاب ایران دِگر
کاخ ستم گشته زیر و زِبَر
تصویر آیندهٔ ما، نقش مراد ماست
نیروی پایندهٔ ما، ایمان و افتخار ماست
(ترجیع*بند)
یاریگر ما دست خداست
ما را در این نبرد او رهنماست
در سایهٔ قرآن جاودان
پاینده بادا ایران
—
شام سیاه سختی گذشت
خورشید بخت ما تابنده گشت
از انقلاب ایران دِگر
کاخ ستم گشته زیر و زِبَر
تصویر آیندهٔ ما، نقش مراد ماست
شور سلحشوری ما، ایمان و اتحاد ماست
(ترجیع*بند)
یاریگر ما دست خداست
ما را در این نبرد او رهنماست
در سایهٔ قرآن جاودان
پاینده بادا ایران
—
آزادی چو گل*ها در خاک ما
شکفته شد از خون پاک ما
ایران [ . . . ] سرود
رزمندگان وطن را درود
تصویر آیندهٔ ما، نقش مراد ماست
نیروی پایندهٔ ما، ایمان و اتحاد ماست
(ترجیع*بند)
یاریگر ما دست خداست
ما را در این نبرد او رهنماست
در سایهٔ قرآن جاودان
